Verbum

приживаемость

спец. прыжывальнасць, -ці жен.

приживаемость деревьев — прыжывальнасць дрэў

приживал

разг. уст. см. приживальщик

приживалка

нахлебніца, -цы жен.

(дармоедка) дармаедка, -кі жен.

приживальщик

уст. нахлебнік, -ка муж.

(дармоед) дармаед, -да муж.

приживальщица

уст. нахлебніца, -цы жен.

(дармоедка) дармаедка, -кі жен.

приживать

несовер. разг. прыжываць

приживаться

несовер.

1) прыжывацца

(осваиваться) асвойвацца

(привыкать) прывыкаць

2) (о растениях) прыжываць, прыжывацца

(приниматься) прымацца

приживить

совер. прыжывіць

(прирастить) прырасціць

приживиться

прыжыць, мног. папрыжываць, прыжыцца, мног. папрыжывацца

(прирасти) прырасці, мног. папрырастаць

(срастись) зрасціся, мног. пазрастацца

приживка

жен. разг.

1) (действие) прыжыўленне, -ння ср.

прырошчванне, -ння ср.

см. приживить

2) (состояние) прыжыванне, -ння ср.

прырастанне, -ння ср.

зрастанне, -ння ср.

см. приживиться