Verbum

аминокислотный

амінакіслотны

аминопласт

амінапласт, -та муж.

аминосоединение

хим. аміназлучэнне, -ння ср.

аминоспирт

хим. амінаспірт, -ту муж.

амино-уксусный

хим. аміна-воцатны

амино-уксусная кислота — аміна-воцатная кіслата

амины

хим. аміны, -наў мн.

амин ед. — амін, -ну муж.

аминь

1) частица утвер. церк. амін

2) в знач. сущ. разг. (конец) амін, -на муж.

амитал-натрий

хим. амітал-натрый, -рыю муж.

амитоз

биол. амітоз, -зу муж.

амия

зоол. амія, -міі жен.