притканный
прытканы
приткать
совер. прыткаць
приткнутый
прыткнуты
прышпілены
см. приткнуть
приткнуть
совер. разг. в разн. знач. прыткнуць
(приколоть, пришпилить — ещё) прышпіліць
приткнуться
прям., перен. прыткнуцца
негде приткнуться — няма дзе прыткнуцца
приток
1) (действие) прыток, -ку муж.
2) геогр. прыток, -ка муж.
притолка
жен. разг. см. притолока
притолкать
совер. прост. прыштурхаць, прыпхаць, прыпхнуць
притолока
жен. (у дверей) вяршнік, род. вершніка муж.
притом
союз прытым