Verbum

приспускать

несовер. прыспускаць

приспускаться

возвр., страд. прыспускацца

приспустить

совер. прыспусціць

приспуститься

прыспусціцца

приспущенный

прыспушчаны

пристав

уст. прыстаў, -тава муж.

частный пристав — участковы прыстаў

судебный пристав — судовы прыстаў

приставала

разг. прыставала, -лы муж., жен.

приставание

1) прыставанне, -ння ср.

прыліпанне, -ння ср.

2) прыставанне, -ння ср.

3) прыставанне, -ння ср.

чаплянне, -ння ср.

4) прыставанне, -ння ср., далучэнне, -ння ср.

5) прыставанне, -ння ср.

прычальванне, -ння ср.

см. приставать 1–5

приставать

несовер.

1) прыставаць

(о липком и красящем) брацца (за што)

(липнуть, прилипать) ліпнуць, прыліпаць

к одежде приставала грязь — да адзення прыставала гразь

краска хорошо приставала к ткани — фарба добра бралася за тканіну

2) (о болезни) разг. прыставаць

3) (обращаться к кому-либо с назойливостью) разг. прыставаць

чапляцца

приставать с вопросами — прыставаць з пытаннямі

не приставай! — не прыставай (не чапляйся)!

4) (присоединяться) прыставаць, далучацца

5) (причаливать) прыставаць, прычальваць

лодка пристаёт к берегу — лодка прыстае да берага (к берагу)

6) (останавливаться, располагаться) прост. уст. спыняцца

7) обл. (уставать, утомляться) прыставаць, стамляцца

приставить

совер.

1) прыставіць

2) портн. прытачыць, надтачыць