Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чучельник

чучальнік, -ка муж.

чучельный

чучальны

чушка

I (свинья) жен. прост. свінка, -кі жен., дзёдзя, -дзі жен.

(поросёнок) парася и парасё, род. парасяці ср.

II жен.

1) спец. чушка, -кі жен.

2) спорт. гарадкі, -коў ед. нет

чушковый

спец. чушкавы

см. чушка II 1

чушь

жен. разг. лухта, -ты жен.

глупства, -ва ср.

чуять

несовер.

1) в разн. знач. чуць

собака чует дичь — сабака чуе дзічыну

не чуять боли — не чуць болю

2) перен. (предчувствовать) разг. чуць, прадчуваць, адчуваць

чует сердце, что дело добром не кончится — чуе (прадчувае, адчувае) сэрца, што справа дабром не скончыцца

ног под собою не чуять — ног пад сабой не чуць

чует кошка, чьё мясо съела посл. — чуе кошка, чыё мяса з’ела

чуяться

1) (чувствоваться, ощущаться) разг. чуцца, адчувацца

здесь чуется простор — тут адчуваецца прастор

чуется запах бензина — чуецца (адчуваецца) пах бензіну

в воздухе чуялась весна — у паветры адчувалася вясна

2) безл. чуцца, адчувацца

чуется мне, что они недобрые люди — чуецца (адчуваецца) мне, што яны нядобрыя людзі

чуется мне — не увидим мы друг друга — чуецца (адчуваецца) мне — не ўбачым мы адзін аднаго

3) страд. чуцца

прадчувацца, адчувацца

см. чуять