Verbum

молчаливо

нареч. маўкліва

молчаливость

маўклівасць, -ці жен.

молчаливый

маўклівы

молчаливое согласие — маўклівая згода

молчаливое одобрение — маўклівае адабрэнне

молчальник

маўчальнік, -ка муж.

молчальница

маўчальніца, -цы жен.

молчание

маўчанне, -ння ср.

обойти молчанием — абысці маўчаннем

хранить молчание — (упарта) маўчаць

нарушить молчание — парушыць маўчанне

молчание — знак согласия — маўчанне — знак згоды

молчанка

играть в молчанку разг. — гуляць у маўчанку

молчать

несовер. в разн. знач. маўчаць

молчать! — маўчаць!

молчком

нареч. разг. моўчкі

маўчком

(тихомолком) цішком

молчок

муж. сущ. нескл. в знач. сказ. разг. маўчок, ані ні

об этом — молчок! — пра гэта — маўчок!, пра гэта — ані ні