Verbum

придать

совер.

1) (усилить, прибавить) прыдаць, дадаць

2) (сообщить качество, свойство, вложить какой-либо смысл) прыдаць, надаць

см. придавать

придача

жен.

1) (действие) дадаванне, -ння ср., дадача, -чы жен.

прыдаванне, -ння ср., прыдача, -чы жен.

2) (то, что придано) прыдатак, -тку муж., дадача, -чы жен.

(прибавка) прыдача, -чы жен., дадатак, -тку муж.

в придачу — у прыдачу (у дадатак)

придвигать

несовер.

1) прысоўваць

(пододвигать) падсоўваць

2) (сроки) прыбліжаць, набліжаць

придвигаться

1) прысоўвацца

падсоўвацца

2) прыбліжацца, набліжацца

см. придвинуться

3) страд. прысоўвацца

падсоўвацца

прыбліжацца, набліжацца

см. придвигать

придвижной

прыстаўны, прысоўны

придвинутый

1) прысунуты, мног. папрысоўваны

падсунуты, мног. пападсоўваны

2) прыбліжаны, набліжаны

см. придвинуть

придвинуть

совер.

1) прысунуць, мног. папрысоўваць

(пододвинуть) падсунуць, мног. пападсоўваць

2) (сроки) прыблізіць, наблізіць

придвинуться

1) прысунуцца, мног. папрысоўвацца

(пододвинуться) падсунуцца

2) (о сроках) прыблізіцца, наблізіцца

придворный

1) прил. прыдворны

2) сущ. прыдворны, -нага муж.

придел

муж.

1) (пристройка) уст. прыбудоўка, -кі жен.

2) церк. (добавочный алтарь) прыдзел, -ла муж.