Verbum

приметный

в разн. знач. прыметны, разг. прыкметны

примечание

ср. заўвага, -гі жен.

примечательно

нареч. знамянальна

характарна, паказальна

цікава

выдатна

см. примечательный

примечательность

1) знамянальнасць, -ці жен.

характэрнасць, -ці жен., паказальнасць, -ці жен.

цікавасць, -ці жен.

выдатнасць, -ці жен.

надзвычайнасць, -ці жен.

см. примечательный

2) уст. (достопримечательность) славутасць, -ці жен.

примечательный

(заслуживающий внимания) варты ўвагі

(знаменательный) знамянальны

(характерный, показательный) характэрны, паказальны

(интересный) цікавы

(выдающийся) выдатны

(замечательный) надзвычайны

примечательный факт — варты ўвагі (цікавы, знамянальны) факт

примечательные лица — цікавыя (выдатныя, прыметныя) асобы

примечать

несовер.

1) разг. прымячаць, прыкмячаць

(замечать) заўважаць

2) прост. (наблюдать) наглядаць

глядзець

(следить) сачыць

ты за ним примечай — ты за ім наглядай

примеченный

разг. прымечаны, прыкмечаны

(замеченный) заўважаны

примешанный

(от примешать) прымяшаны

дамяшаны

примешать

совер. прям., перен. прымяшаць

дамяшаць

примешаться

прымяшацца

к щебету птиц примешался далёкий посторонний шум — да шчэбету птушак прымяшаўся далёкі чужы шум