примесь
прям., перен. прымесь, -сі жен.
дамешка, -кі жен.
прымешка, -кі жен.
примета
1) (отличительный признак) прымета, -ты жен., разг. прыкмета, -ты жен.
2) (признак, предвещающий что-либо) прымета, -ты жен.
3) обычно мн. прыметы, -мет
по приметам предсказывали холодную осень — па прыметах прадказвалі халодную восень
быть (иметь) на примете — быць (мець) на ўвазе
приметать
I несовер. прымятаць
см. примести
II совер. прыфастрыгаваць
приметать воротник — прыфастрыгаваць каўнер
III совер. обл. (накидать, сложить вплотную к чему-либо) прыкідаць, падкідаць
приметать сено к стогу — прыкідаць (падкідаць) сена да стога
приметаться
несовер. страд. прымятацца
см. приметать I
приметить
совер. разг. прымеціць, прыкмеціць
(заметить) заўважыць
приметливость
разг. (наблюдательность) наглядальнасць, -ці жен., назіральнасць, -ці жен.
приметливый
(наблюдательный) наглядальны, назіральны
приметно
нареч. прыметна, разг. прыкметна