Verbum

прилаживание

прыладжванне, -ння ср.

прилаживать

несовер. прыладжваць

прилаживаться

возвр., страд. прыладжвацца

приласканный

прылашчаны

прыгалублены

приласкать

совер. прылашчыць

(приголубить) прыгалубіць

приласкаться

прылашчыцца

приластиться

совер. прост. см. приласкаться

прилгать, прилгнуть

совер. разг. прылгаць

прыхлусіць, прыманіць

прилегать

несовер.

1) прылягаць

(облегать — ещё) прыставаць

см. прилечь

2) (примыкать к чему-либо) прымыкаць (да чаго)

(граничить) межаваць (з чым), межавацца (з чым)

прилегающий

1) прич. які (што) прылягае

які (што) прыстае

які (што) прымыкае

які (што) мяжуе (з чым), які (што) мяжуецца (з чым)

см. прилегать

2) прил. (смежный) сумежны

(соседний) суседскі