Verbum

прикупленный

прыкуплены

прикупной

прыкупны

прикуренный

прыкураны

прикуривать

несовер. прыкурваць

прикурить

совер. прыкурыць

прикус

прыкус, -су муж.

прикусить

совер.

1) (зубами прищемить) прыкусіць

2) (съесть немного) разг. перакусіць

прикусить язык — прыкусіць язык

прикуска

спец. (порок у лошади) прыкуска, -кі жен.

прикусывать

несовер.

1) прыкусваць

2) разг. перакусваць

см. прикусить

3) (откусывать небольшими частями) разг. адкусваць

(пробовать на вкус) каштаваць

прикусываться

страд.

1) прыкусвацца

2) перакусвацца

3) адкусвацца

каштавацца

см. прикусывать