Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

обозначенный

1) абазначаны, пазначаны, памечаны, адзначаны, мног. паадзначваны

2) (отмеченный, выделенный) адзначаны, мног. паадзначваны

абазначаны, выпуклены

обозначить

совер.

1) (сделать знак, отметить) абазначыць

(о многих предметах) пазначыць, памеціць

адзначыць, мног. паадзначваць

2) (отметить, выделить) адзначыць, мног. паадзначваць

(сделать заметным) абазначыць, выпукліць

худоба резко обозначила скулы — худзізна рэзка абазначыла скулы

см. обозначать

обозначиться

1) (определиться) выявіцца, вызначыцца

2) (стать заметным) абазначыцца, выступіць, выпукліцца

обозник

абознік, -ка муж.

обозный

абозны

обозревание

ср. агляданне, -ння ср., агляд, -ду муж.

обозреватель

аглядальнік, -ка муж.

обозревать

несовер. акідваць (акідаць) вокам, азіраць

обозреваться

страд. аглядацца, азірацца

обозрение

ср.

1) (осмотр) агляданне, -ння ср., агляд, -ду муж.

2) (обзор) агляд, -ду муж.