Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

обозвать

совер. в разн. знач. абазваць

обозваться

в разн. знач. абазвацца

обозлённый

узлаваны, раззлаваны

обозлить

совер. узлаваць, раззлаваць

обозлиться

узлавацца, раззлавацца

обознаваться

несовер. разг. абазнавацца, памыляцца

см. обознаться

обознаться

совер. разг. абазнацца, памыліцца

простите, я обознался — прабачце, я абазнаўся

обозначать

несовер.

1) (делать знак, метить) абазначаць, значыць, меціць, адзначаць

обозначать буквами — абазначаць літарамі

2) (отмечать, выделять) адзначаць

(делать видным) абазначаць, выпукляць

см. обозначить

3) (означать) азначаць

обозначаться

1) (определяться) выяўляцца, вызначацца

2) (делаться видным, заметным) абазначацца, выступаць, выпукляцца

см. обозначиться

3) страд. абазначацца, значыцца, меціцца, адзначацца

см. обозначать

обозначение

ср.

1) (действие) абазначэнне, -ння ср.

значанне, -ння ср., мечанне, -ння ср.

см. обозначать

2) (знак) адзнака, -кі жен., знак, род. знака муж.

условные обозначения — умоўныя адзнакі (знакі)

3) (означение) азначэнне, -ння ср.