Verbum

критичность

крытычнасць, -ці жен.

критичный

крытычны

критский

крыцкі

Критское море

Крыцкае мора

критянин

крыцянін, -на муж.

критянка

крыцянка, -кі жен.

крица

тех. крыца, -цы жен.

кричание

1) крычанне, -ння ср.

2) (подзывание) гуканне, -ння ср., кліканне, -ння ср., званне, -ння ср., падзыванне, -ння ср.

кричать

несовер.

1) крычаць

2) (подзывать) гукаць, клікаць, зваць, падзываць

кричать во всё горло — крычаць на ўсё горла

не своим голосом кричать — крычаць не сваім голасам

кричать дурным голосом (благим матом) — крычаць немым голасам

хоть караул кричи — хоць гвалт крычы

кричащий

1) прич. які (што) крычыць

2) прил. (бросающийся в глаза) крыклівы

кідкі

кричащий наряд — крыклівы (кідкі) убор

кричащие противоречия — вялікія (страшэнныя) супярэчнасці