кричать

несовер.

1) крычаць

2) (подзывать) гукаць, клікаць, зваць, падзываць

кричать во всё горло — крычаць на ўсё горла

не своим голосом кричать — крычаць не сваім голасам

кричать дурным голосом (благим матом) — крычаць немым голасам

хоть караул кричи — хоць гвалт крычы

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)