Verbum

придел

муж.

1) (пристройка) уст. прыбудоўка, -кі жен.

2) церк. (добавочный алтарь) прыдзел, -ла муж.

приделанный

1) прыроблены, мног. папрырабляны

2) прыбудаваны, мног. папрыбудоўваны

см. приделать

приделать

совер.

1) прырабіць, мног. папрырабляць

2) (пристроить) прыбудаваць, мног. папрыбудоўваць

приделка

жен.

1) (действие) прыробка, -кі жен., прыробліванне, -ння ср.

2) (то, что приделано) прыробка, -кі жен.

приделывание

1) прыробліванне, -ння ср.

2) прыбудоўванне, -ння ср.

см. приделывать

приделывать

несовер.

1) прырабляць

2) (пристраивать) прыбудоўваць

приделываться

страд.

1) прырабляцца

2) прыбудоўвацца

см. приделывать

придельный

церк. прыдзельны

придержанный

прытрыманы

придержать

совер. прытрымаць