Verbum

пригубить

совер. прыгубіць

пригубленный

прыгублены

пригубливать

несовер. прыгубліваць

пригул

с.-х. нагул, -лу муж.

пригуливать

несовер. нагульваць

пригулянный

нагуляны

пригулять

совер. прост. нагуляць

придавать

несовер.

1) (усиливать, прибавлять) прыдаваць, дадаваць

придавать энергии — прыдаваць (дадаваць) энергіі

придавать бодрости — прыдаваць (дадаваць) бадзёрасці

придавать уверенности — прыдаваць (дадаваць) упэўненасці

2) (сообщать какое-либо качество, свойство, вкладывать какой-либо смысл) прыдаваць, надаваць

лак придавал мебели блеск — лак прыдаваў (надаваў) мэблі бляск

придавать серьёзное выражение своему лицу — прыдаваць сур’ёзны выраз свайму твару

я не придавал этому никакого значения — я не прыдаваў гэтаму ніякага значэння

придаваться

страд.

1) прыдавацца, дадавацца

2) прыдавацца, надавацца

см. придавать

придавить

совер.

1) прыдушыць, мног. папрыдушваць

(прижать) прыціснуць, мног. папрыціскаць

2) перен. прост. прыгнесці, прыгнясці, мног. папрыгнятаць