Verbum

обогащать

несовер. в разн. знач. абагачаць, узбагачаць

обогащаться

возвр., страд. абагачацца, узбагачацца

обогащение

абагачэнне, -ння ср., узбагачэнне, -ння ср.

обогащение руды горн. — абагачэнне руды

обогащённость

абагачанасць, -ці жен., узбагачанасць, -ці жен.

обогащённый

абагачаны, узбагачаны

обогнанный

абагнаны, мног. паабганяны

перагнаны, мног. папераганяны, апярэджаны, выпераджаны

см. обогнать

обогнать

совер. в разн. знач. абагнаць, мног. паабганяць

(опередить — ещё) перагнаць, мног. папераганяць, апярэдзіць, выперадзіць

он его сильно обогнал — ён яго далёка абагнаў (апярэдзіў)

обогнутый

1) абагнуты

2) абмінуты, абойдзены, аб’еханы

см. обогнуть

обогнуть

совер.

1) абагнуць, мног. паабгінаць

2) (обойти, объехать, обежать) абысці, аб’ехаць, абабегчы

абагнуць, мног. паабгінаць

обогнуться

абагнуцца, мног. паабгінацца