Verbum

преходящий

1) прич. які (што) пераходзіць

які (што) праходзіць

які (што) мінае

які (што) знікае

см. преходить

2) прил. мінучы

(временный) часовы

(недолговечный) недаўгавечны

исторически преходящий характер капитализма — гістарычна мінучы характар капіталізму

преходящее явление — часовая (мінучая) з’ява

всё на свете преходяще — усё на свеце мінаецца

прехорошенький

разг. прыгожанькі

вельмі прыгожы

прецедент

книжн., юр. прэцэдэнт, -ту муж.

прецессионный

прэцэсійны

прецессия

астр. прэцэсія, -сіі жен.

прецизионность

спец. прэцызійнасць, -ці жен.

прецизионный

прэцызійны

преципитат

хим., с.-х. прэцыпітат, -ту муж.

преципитатор

хим. прэцыпітатар, -ра муж.

преципитация

хим., биол. прэцыпітацыя, -цыі жен.