Verbum

пригвождённый

1) прыбіты

2) прыкаваны

см. пригвоздить

пригвоздить

совер.

1) прыбіць

2) перен. прыкаваць

страх пригвоздил его к месту — страх прыкаваў яго да месца

пригвоздить к позорному столбу — паставіць да ганебнага слупа

пригибание

прыгінанне, -ння ср., прыгібанне, -ння ср.

пригибать

несовер. прыгінаць, прыгібаць

пригибаться

возвр., страд. прыгінацца, прыгібацца

пригибной

пригибной шаг спорт. — прыгібны крок

пригинать

несовер.

1) (наклонять) прыгінаць

2) (нагинать) нахіляць

приглагольный

грам. прыдзеяслоўны

пригладить

совер. прям., перен. прыгладзіць

пригладиться

прыгладзіцца