пригар
муж.
1) (корка) прыгарка, -кі жен.
2) тех. прыгар, -ру муж.
пригарина
разг. прыгарка, -кі жен.
пригарь
жен. прост. прыгар, -ру муж.
с пригарью — прыгарэлы
пригасать
несовер. прытухаць, прыгасаць
пригасить
совер. прытушыць, прыгасіць
пригаснуть
совер. прытухнуць, прыгаснуць
пригасший
прытухшы, прытухлы, прыгаслы
пригашать
несовер. прытушваць, прыгашваць
пригвождать
несовер.
1) прыбіваць
2) перен. прыкоўваць
пригвождаться
страд.
1) прыбівацца
2) прыкоўвацца
см. пригвождать