Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

доставленный

дастаўлены

см. доставить 1

доставлять

несовер.

1) (препровождать) дастаўляць

доставлять товар — дастаўляць тавар

2) (предоставлять, давать) даваць

доставлять возможность — даваць магчымасць

3) (причинять) прычыняць, рабіць

прыносіць

даваць

доставлять беспокойство — прычыняць (рабіць) клопат (турботы)

доставлять удовольствие — даваць задавальненне

доставляться

страд.

1) дастаўляцца

2) давацца

3) прычыняцца, рабіцца

прыносіцца, давацца

см. доставлять

доставочный

даставачны

доставщик

спец. дастаўшчык, -ка муж.

доставщица

дастаўшчыца, -цы жен.

достаивать

несовер. дастойваць

достаиваться

дастойвацца

достаток

в разн. знач. дастатак, -тку муж.

достаточно

нареч. безл. в знач. сказ. даволі, досыць, хопіць