Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

доспорить

совер. разг. даспрачацца

доспориться

(до чего-либо) разг. даспрачацца

досрочно

нареч. датэрмінова

досрочный

датэрміновы

доставала

прост. неодобр. даставала, -лы муж., жен.

доставать

несовер.

1) даставаць

2) (быть достаточным) ставаць

хапаць

см. достать

доставаться

1) даставацца

2) (выпадать на долю) выпадаць, даставацца

3) безл. разг. (о наказании) даставацца, пападаць

(о неприятностях) хапаць

см. достаться

4) страд. даставацца

см. доставать 1

доставить

совер.

1) (препроводить) даставіць

2) (предоставить, дать) даць

3) (причинить) прычыніць, зрабіць

прынесці

даць

см. доставлять

доставка

дастаўка, -кі жен.

с доставкой на дом — з дастаўкай дадому

доставление

дастаўленне, -ння ср.