Verbum

обнимание

абніманне, -ння ср., абдыманне, -ння ср.

см. обнимать 1

обнимать

несовер.

1) абнімаць, абдымаць

обнимать друга — абнімаць (абдымаць) друга

2) перен. (охватывать) ахопліваць

(окутывать) агортваць

(овладевать) апаноўваць

сборник обнимает всё написанное писателем — зборнік ахоплівае ўсё напісанае пісьменнікам

3) перен. (постигать) ахопліваць, абнімаць, абдымаць

см. обнять

обниматься

1) (обнимать друг друга) абнімацца, абдымацца

2) страд. абнімацца, абдымацца

ахоплівацца

агортвацца

апаноўвацца

см. обнимать

обнимка

жен. в обнимку разг. — у абнімку, у абдымку

обнищавший, обнищалый

збяднелы, згалелы

обнищание

ср. збядненне, -ння ср., згаленне, -ння ср.

жабрацтва, -ва ср., галеча, -чы жен., убогасць, -ці жен.

обнищать

совер. збяднець, згалець

(впасть в нищету) дайсці да жабрацтва (да ўбогасці)

обнова

абноўка, -кі жен.

обновитель

абнавіцель, -ля муж.

обновительный

абнавіцельны