Verbum

запенить

совер. запеніць

запениться

запеніцца

запереть

совер.

1) (на ключ) замкнуць, мног. пазамыкаць

(на крючок) зашчапіць, мног. пазашчэпліваць

(затворить) зачыніць, мног. пазачыняць

2) в др. знач. заперці, мног. пазапіраць

запереть неприятельский флот — заперці варожы флот

запереться

1) (на ключ) замкнуцца, мног. пазамыкацца

(на крючок) зашчапіцца, мног. пазашчэплівацца

(затвориться) зачыніцца, мног. пазачыняцца

2) (отрицать свою провинность) уперціся, заперціся, не прызнацца

запертый

1) замкнёны, мног. пазамыканы

зашчэплены, мног. пазашчэпліваны

зачынены, мног. пазачыняны

2) запёрты, мног. пазапіраны

см. запереть

запершить

совер. безл. разг. запяршыць

запершило в горле — запяршыла ў горле

запестреть

совер. застракацець, запярэсціцца

(замелькать) замільгаць

запестрить

совер. (сделать пёстрым) разг. застракаціць, запярэсціць, зрабіць рабым

запетлять

совер. запятляць

запетушиться

совер. разг. усхадзіцца, расхадзіцца

расхрабрыцца

загарачыцца