Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

допраздноваться

дасвяткавацца

допрашиваемый

1) прич. якога (каго) дапытваюць

2) сущ. юр. дапытваны, -нага муж.

допрашивание

ср. дапытванне, -ння ср., допыт, -ту муж.

допрашивать

несовер.

1) дапытваць

2) (расспрашивать) распытваць

допрашиваться

1) (разузнавать) разг. дапытвацца, распытвацца

см. допроситься II

2) страд. дапытвацца

распытвацца

см. допрашивать

допревать

несовер. даправаць

допреть

совер. дапрэць

допризывник

дапрызыўнік, -ка муж.

допризывный

дапрызыўны

допризывная подготовка — дапрызыўная падрыхтоўка

допрос

юр. допыт, -ту муж.

снять допрос — зняць допыт (дапытаць)