Verbum

заклинивание

закліноўванне, -ння ср.

заклинивать

несовер. закліноўваць

заклиниваться

возвр., страд. закліноўвацца

заклинить

совер. заклінаваць

заклиниться

заклінавацца

заклокотать

совер.

1) (забурлить) забурліць, забулькатаць

2) безл. (в груди, горле) забулькаць, захрыпець

3) перен. (о чувствах, страстях) закіпець, забушаваць

заклохтать

совер. заквахтаць

заклубить

совер. заклубіць

заклубиться

заклубіцца

заключать

несовер.

1) (в тюрьму и т.п.) саджаць

знявольваць

заключать в крепость — саджаць у крэпасць

2) (делать выводы) рабіць вывад, выводзіць

я заключаю это из ваших слов — я раблю вывад аб гэтым (я выводжу гэта) з вашых слоў

3) (оканчивать) канчаць

4) (договор, мир и т.п.) заключаць

5) (содержать в себе) змяшчаць

заключать в себе — змяшчаць у сабе

заключать в объятия — абнімаць

заключать брак — браць шлюб

заключать в кавычки, в скобки — браць у двукоссе, у дужкі

заключать под стражу — браць пад варту