Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а в е ё и л н о р с т у ф х ч ш ы ь э ю я

а е ж и о у ы ю я

приперчивать

несовер. прыперчваць

приперчить

совер. разг. прыперчыць

припечатанный

1) дадрукаваны

2) надрукаваны

3) запячатаны

прыпячатаны

4) запячатаны

см. припечатать

припечатать

совер.

1) (добавить к напечатанному) дадрукаваць, прыдрукаваць

2) уст. (напечатать) надрукаваць

3) (запечатать чем-либо) разг. запячатаць, прыпячатаць

4) (поставить печать на чём-либо) прост. запячатаць

припечатка

жен. типогр. прыдрукоўка, -кі жен., прыдрукаванне, -ння ср.

(неоконч. действие) прыдрукоўванне, -ння ср.

припечатывать

несовер.

1) дадрукоўваць, прыдрукоўваць

2) уст. друкаваць

3) разг. запячатваць, прыпячатваць

4) прост. запячатваць

см. припечатать

припечатываться

страд.

1) дадрукоўвацца, прыдрукоўвацца

2) друкавацца

3) запячатвацца, прыпячатвацца

4) запячатвацца

см. припечатывать

припечек

обл. (шесток) прыпечак, -чка муж., загнет, -та муж.

припечь

совер.

1) (сильно пригреть) прыпячы

2) (дать пригореть) разг. падпаліць

припечь хлеб — падпаліць хлеб

припёк

муж.

1) (пригреваемое солнцем место) прыпёк, -ку муж.

2) (зной) спёка, -кі жен.

сидеть на припёке — сядзець на прыпёку

II (увеличение в весе хлеба после выпечки по сравнению с весом затраченной муки) прыпёк, -ку муж.

дать большой припёк — даць вялікі прыпёк