Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заклеиться

заклеіцца

заклейка

заклейка, -кі жен.

заклеймённый

прям., перен. заклеймаваны

заклеймить

совер. прям., перен. заклеймаваць

заклеймить позором — заклеймаваць ганьбай

заклепать

совер. закляпаць

заклёванный

прям., перен. задзяўбаны

заклёвывать

несовер. задзёўбваць

см. заклевать 2, 3

заклёпанный

закляпаны

заклёпка

жен.

1) (действие) заклёпванне, -ння ср., заклёпка, -кі жен.

2) (предмет) заклёпка, -кі жен.

заклёпочный

заклёпачны