Verbum

привитый

I 1) прышчэплены

2) перен. прывіты

см. привить I

II прывіты

см. привить II

привить

I совер.

1) в разн. знач. прышчапіць

привить яблоню — прышчапіць яблыню

привить оспу — прышчапіць воспу

2) перен. (заставить усвоить) прывіць

привить вкус к литературе — прывіць густ да літаратуры

II совер. прывіць

привить одну верёвку к другой — прывіць адну вяроўку да другой

привиться

совер.

1) прышчапіцца

2) перен. прывіцца

привкус

муж.

1) прысмак, -ку муж.

2) перен. прысмак, -ку муж.

(оттенок) адценне, -ння ср.

привлекательно

нареч. прывабна

привлекательность

прывабнасць, -ці жен.

привлекательный

прывабны

привлекать

несовер.

1) прыцягваць

(к участию в чём-либо — ещё) залучаць

(вовлекать) уцягваць (у што)

привлекать внимание — прыцягваць увагу

привлекать взоры — прыцягваць позіркі (погляды)

привлекать к ответственности — прыцягваць да адказнасці

привлекать к суду — прыцягваць да суда

привлекать к работе — прыцягваць (залучаць) да работы, уцягваць у работу

2) (влечь, манить) прыцягваць, вабіць, прывабліваць

привлекать своим талантом — прыцягваць (вабіць, прывабліваць) сваім талентам

3) (склонять) схіляць

привлекать на свою сторону — схіляць на свой бок

привлекаться

страд.

1) прыцягвацца

залучацца

уцягвацца

2) прыцягвацца, вабіцца, прываблівацца

3) схіляцца

см. привлекать

привлечение

1) прыцягненне, -ння ср., прыцягванне, -ння ср.

залучэнне, -ння ср.

уцягванне, -ння ср.

2) прыцягненне, -ння ср., прыцягванне, -ння ср., вабленне, -ння ср.

прывабліванне, -ння ср.

3) схіленне, -ння ср.

см. привлекать