шум
1) шум, род. шуму муж.
(громкий разговор) гоман, -ну муж.
(крик) крык, род. крыку муж.
отдалённый шум шагов — далёкі шум крокаў
лесной шум — шум (гоман) лесу, лясны шум (гоман)
слышался шум голосов — быў чутны гоман галасоў
подняли шум — паднялі крык
без шума — бясшумна, без шуму, (беззвучно) бязгучна, (тихо) ціха, (молча) моўчкі
звуки и шумы — гукі і шумы
шумы в сердце — шумы ў сэрцы
2) (оживлённое возбуждение) шум, род. шуму муж.
много шума из ничего посл. — многа шуму з нічога
наделать шуму, поднять шум — нарабіць шуму
адский шум — страшэнны шум
шум и гам — крык і гоман
шуметь
несовер.
1) шумець
(громко разговаривать) гаманіць
(кричать) крычаць
лес шумит — лес шуміць (гамоніць)
самовар шумит — самавар шуміць
люди шумят — людзі гамоняць (крычаць)
2) перен. безл. шумець
шумит в ушах — шуміць у вушах (у вушшу)
в голове шумит — у галаве шуміць