Verbum

привилей

юр. ист. прывілей, -лея муж.

привинтить

совер. прышрубаваць

(привернуть) прыкруціць, мног. папрыкручваць

привинтиться

прышрубавацца

прыкруціцца

привинченный

прышрубаваны

(привёрнутый) прыкручаны, мног. папрыкручваны

привинчивание

прышрубоўванне, -ння ср.

прыкручванне, -ння ср.

привинчивать

несовер. прышрубоўваць

прыкручваць

привинчиваться

возвр., страд. прышрубоўвацца

прыкручвацца

привирать

несовер. прыхлушваць, прыманьваць, прылыгаць

привитие

1) прышчэпліванне, -ння ср., мн. нет

2) перен. прывіццё, -цця ср., мн. нет, прывіванне, -ння ср., мн. нет

см. прививание I

привитой

I 1) прышчэплены

2) перен. прывіты

см. привить I

II прывіты

см. привить II