Verbum

припаивать

несовер. прыпайваць, уст. прылітоўваць

см. припаять 1

припаиваться

возвр., страд. прыпайвацца, уст. прылітоўвацца

припай

спец. прыпай, -паю муж.

припайка

жен.

1) (действие) прыпайка, -кі жен., прыпайванне, -ння ср., уст. прылітоўванне, -ння ср.

2) (припаянная часть) прыпайка, -кі жен., уст. прылітоўка, -кі жен.

припайный

тех. прыпайны

припалённый

1) прыпалены

2) (обожжённый — о ворсе, шерсти и т.п.) прысмалены

припалзывать

несовер. прыпаўзаць, прыпоўзваць

припаливать

несовер. разг.

1) прыпальваць

2) (обжигать — ворс, шерсть и т.п.) прысмальваць

припаливаться

страд.

1) прыпальвацца

2) прысмальвацца

см. припаливать

припалить

совер. разг.

1) прыпаліць

2) (обжечь — ворс, шерсть и т.п.) прысмаліць