приохотиться
прыахвоціцца, заахвоціцца
приохотиться к чтению — прыахвоціцца да чытання (заахвоціцца чытаннем)
приохочивание
прыахвочванне, -ння ср., заахвочванне, -ння ср.
приохочивать
несовер. прыахвочваць, заахвочваць
приохочиваться
возвр., страд. прыахвочвацца, заахвочвацца
припадать
несовер.
1) (приникать) прыпадаць
(прижиматься) туліцца, прытульвацца
припадать к земле — прыпадаць да зямлі
припадать к груди — прыпадаць (туліцца, прытульвацца) да грудзей
припадать на колени — прыпадаць на калені
2) разг. (прихрамывать) накульгваць, кульгаць
припадать на левую ногу — накульгваць (кульгаць) на левую нагу
3) прост. уст. (болеть, недомогать) недамагаць, хварэць
прыхворваць
припадать к ногам (к стопам) книжн. уст. — кідацца ў ногі
припадочная
сущ. разг. прыпадачная, -най жен.
припадочный
1) прил. (к припадок) прыпадачны
припадочные явления — прыпадачныя з’явы
2) разг. (страдающий припадками какой-либо болезни) прыпадачны
припадок больной — прыпадачны хворы
3) сущ. разг. прыпадачны, -нага муж.
палата для припадочных — палата для прыпадачных
припаивание
прыпайванне, -ння ср., уст. прылітоўванне, -ння ср.