Verbum

приваживаться

страд.

1) прынаджвацца

2) прываблівацца

см. приваживать

привал

прывал, -лу муж.

приваленный

прывалены

см. привалить 1

приваливание

1) прывальванне, -ння ср.

2) прыпіранне, -ння ср., прыхінанне, -ння ср., прыхілянне, -ння ср.

3) прывальванне, -ння ср., падплыванне, -ння ср.

прыставанне, -ння ср.

см. приваливать 1–3

приваливать

несовер.

1) прывальваць

2) (прислонять, опирать) разг. прыпіраць, прыхінаць, прыхіляць

3) (о судах) мор. прывальваць, падплываць

(приставать к чему-либо) прыставаць

4) (приходить, приезжать в большем количестве) прост. прывальваць

5) (приезжать, приходить, прибывать куда-либо) прост. прыпіраць, прыпірацца, прысоўвацца

приваливаться

1) (прислоняться, опираться) разг. прыпірацца, прыхінацца, прыхіляцца

2) разг. см. приваливать 3

3) страд. прывальвацца

прыпірацца, прыхінацца, прыхіляцца

см. приваливать 1, 2

привалить

совер.

1) прываліць, мног. папрывальваць

привалить камень к стене — прываліць камень да сцяны

2) (прислонить, опереть) разг. прыперці, мног. папрыпіраць, прыхінуць, мног. папрыхінаць, прыхіліць, мног. папрыхіляць

3) (о судах) мор. прываліць, падплысці, падплыць

(пристать к чему-либо) прыстаць

4) (прийти, появиться в большом количестве) разг. прываліць

5) (приехать, прийти, прибыть куда-либо) прост. прыперці, прыперціся, прысунуцца, прыцягнуцца

ему счастье привалило — яму шчасце прываліла

привалиться

разг.

1) (прислониться, опереться) прыперціся, прыхінуцца, прыхіліцца

2) см. привалить 3

привальный

мор. прывальны

приваренный

прывараны