Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раззадоривание

заахвочванне, -ння ср., разахвочванне, -ння ср.

распальванне, -ння ср., раздражненне, -ння ср.

см. раззадоривать

раззадоривать

несовер. разг. заахвочваць, разахвочваць

(разжигать, обострять) распальваць, раздражняць

см. раззадорить

раззадориваться

1) заахвочвацца, разахвочвацца

см. раззадориться

2) страд. заахвочвацца, разахвочвацца

распальвацца, раздражняцца

см. раззадоривать

раззадорить

совер. заахвоціць, разахвоціць

(разжечь, обострить) распаліць, раздражніць

товарищи раззадорили его, и он согласился пойти вместе с ними — таварышы заахвоцілі (разахвоцілі) яго, і ён згадзіўся пайсці разам з імі

это его раззадорило — гэта яго распаліла (раздражніла)

раззадориться

заахвоціцца, разахвоціцца

раззванивать

несовер. прост. раззвоньваць

раззвенеться

совер. разг. раззвінецца

раззвонить

совер. прост. раззваніць

раззвониться

совер. разг. раззваніцца

раззеваться

совер.

1) разг. распазяхацца

2) перен. (засмотреться на что-либо) прост. зазявацца