Verbum

приобщение

1) прылучэнне, -ння ср., далучэнне, -ння ср. (да чаго), уключэнне, -ння ср. (у што)

2) далучэнне, -ння ср., дадаванне, -ння ср.

3) прычашчэнне, -ння ср.

см. приобщать

приобщённый

1) прылучаны, далучаны (да чаго), уключаны

2) далучаны, дададзены

3) прычашчоны

см. приобщить

приобщить

совер.

1) прылучыць, далучыць (да чаго), уключыць (у што)

2) (приложить) далучыць, дадаць

3) церк. прычасціць

приобщиться

1) прылучыцца, далучыцца (да чаго), уключыцца (у што)

2) церк. прычасціцца

приобъектный

прыаб’ектны

приобыкать

несовер. уст., прост. прывыкаць

приобыкнуть

совер. уст., прост. прывыкнуць

приобыкший

прывыклы

приовражный

прыяравы

приовражье

прыяр’е, -р’я ср.