Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

именитый

разг. знакаміты

важны

славуты

именно

частица іменна, менавіта

(как раз) якраз

а именно (в знач. союза) — а іменна

(вот) именно (да, действительно) — (вось) іменна, сапраўды

именной

1) імянны

именной список — імянны спіс

именной указ уст. — імянны указ

2) грам. іменны

именное склонение — іменнае скланенне

именование

называнне, -ння ср.

(наименование) найменне, -ння ср.

именованный

найменны

именованное число мат. — найменны лік

именовать

несовер. называць

именоваться

называцца

именуемый

1) прич. які (што) называецца

2) прил. называны

имеретин, имеретинец

імерэцін, -на муж., імерэцінец, -нца муж.

имеретинка

імерэцінка, -кі жен.