Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

приобретатель

1) уст. набытчык, -ка муж.

2) (покупатель) пакупнік, -ка муж.

приобретательный

набыўны

приобретательные способности — набыўныя здольнасці

приобретательский

набытчыцкі

приобретательская страсть — набытчыцкае захапленне, захапленне набытчыка

приобретательство

набытніцтва, -ва ср.

приобретать

несовер.

1) (становиться обладателем чего-либо) набываць

(покупать) купляць

2) (получать) набываць

3) (заслуживать) здабываць

приобретаться

страд.

1) набывацца

купляцца

2) набывацца

3) здабывацца

см. приобретать

приобретение

ср.

1) (действие) набыццё, -цця ср.

неоконч. набыванне, -ння ср.

прыдбанне, -ння ср.

купля, -лі жен.

неоконч. куплянне, -ння ср.

2) (то, что приобретено) набытак, -тку муж.

(достижение) здабытак, -тку муж.

(покупка) пакупка, -кі жен.

(находка) знаходка, -кі жен.

приобретённый

1) набыты

прыдбаны

(купленный) куплены

2) (полученный) набыты

3) здабыты

см. приобрести

приобщать

несовер.

1) прылучаць, далучаць (да чаго), уключаць (у што)

приобщать к культуре — прылучаць (далучаць) да культуры

приобщать к общественной жизни — уключаць у грамадскае жыццё

2) (прилагать) прыкладаць

3) церк. прычашчаць

приобщаться

1) прылучацца, далучацца (да чаго), уключацца (у што)

2) церк. прычашчацца

3) страд. прылучацца, далучацца (да чаго), уключацца (у што)

дадавацца

прычашчацца

см. приобщать