Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закалённость

загартаванасць, -ці жен.

закалённый

прям., перен. загартаваны

закалённый в боях — загартаваны ў баях

закаливание

загартоўванне, -ння ср.

закаливать

несовер. прям., перен. загартоўваць

закаливаться

возвр., страд. загартоўвацца

закалить

совер. прям., перен. загартаваць, мног. пазагартоўваць

закалиться

загартавацца, мног. пазагартоўвацца

закалка

жен.

1) (действие) гартаванне, -ння ср., загартоўка, -кі жен.

2) (состояние, свойство) гарт, род. гарту муж., загартоўка, -кі жен.

закалочный

тех. загартовачны, гартавальны

закалывание

1) заколванне, -ння ср.

2) прыколванне, -ння ср., прышпільванне, -ння ср.

см. закалывать