Verbum

разжалобиться

разг. разжаліцца, разжалобіцца, расчуліцца

разжалобленный

разжалены, разжалоблены, расчулены

разжалование

разжалаванне, -ння ср.

разжалованный

разжалаваны

разжаловать

совер. воен. уст. разжалаваць

разжатый

1) расціснуты, разняты

2) расшчэплены, разняты

растулены

3) распушчаны, адпушчаны, паслаблены

см. разжать

разжать

совер.

1) (кулак) расціснуць, раскамячыць, разняць

2) (зубы) расшчапіць, разняць

(губы) растуліць

3) (пружину и т.п.) распусціць, адпусціць, паслабіць

разжаться

1) (о кулаке) расціснуцца, раскамячыцца, разняцца

2) (о зубах) расшчапіцца, разняцца

(о губах) растуліцца

3) (о пружине и т.п.) распусціцца, адпусціцца, паслабіцца

разжевать

совер. прям., перен. разжаваць, мног. паразжоўваць

разжевать и в рот положить — разжаваць і ў рот палажыць

разжеваться

разжавацца