Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

принуждать

несовер. прымушаць, змушаць

принуждаться

страд. прымушацца, змушацца

принуждение

ср.

1) прымус, -су муж.

(действие — ещё) прымушэнне, -ння ср.

2) см. принуждённость

принуждённо

нареч. вымушана, змушана

(натянуто) нацягнута

(неестественно) ненатуральна, штучна

принуждённость

вымушанасць, -ці жен., змушанасць, -ці жен.

нацягнутасць, -ці жен.

ненатуральнасць, -ці жен., штучнасць, -ці жен.

принуждённый

1) прич. прымушаны

змушаны

2) прил. вымушаны, змушаны

(натянутый) нацягнуты

(неестественный) ненатуральны, штучны

принуждённые манеры — нацягнутыя (ненатуральныя) манеры

принц

прынц, род. прынца муж.

принцесса

прынцэса, -сы жен.

принцип

в разн. знач. прынцып, -пу муж.

в принципе — у прынцыпе

принципал

уст. прынцыпал, -ла муж.