Verbum

принос

1) (действие) прынос, -су муж.

2) уст. см. приношение

приносить

несовер.

1) (доставлять) прыносіць

приносить дрова — прыносіць дровы

приносить пакеты — прыносіць пакеты

2) (давать) прыносіць

даваць

(причинять) прычыняць, рабіць, наносіць

приносить пользу — прыносіць (даваць) карысць

приносить неприятности — прыносіць (прычыняць, рабіць) непрыемнасці

3) (рожать — о животных) прыводзіць, нараджаць

4) (давать урожай) даваць, прыносіць

земля приносит хороший урожай — зямля дае (прыносіць) добры ўраджай, зямля добра родзіць

5) (в сочетаниях со многими существительными, когда приносить означает — производить какое-либо действие, соответствующее значению этого существительного) прыносіць

(давать) даваць

(подавать) падаваць

(делать) рабіць

(выражать) выказваць

(заявлять) заяўляць

(просить) прасіць

а также переводится другими глаголами в соответствии со значением существительного

приносить в дар — прыносіць (даваць) у дар, дарыць

приносить в жертву — прыносіць у ахвяру (каго-што), ахвяраваць (кім-чым)

приносить вред — прыносіць (рабіць) шкоду, шкодзіць

приносить клятву — даваць клятву, клясціся

приносить присягу — даваць прысягу, прысягаць

приносить жалобу — падаваць (заяўляць) скаргу, скардзіцца

приносить просьбу — падаваць просьбу, прасіць

приносить благодарность — выказваць падзяку, дзякаваць

приносить свои извинения — прасіць прабачэння

приносить повинную — прыходзіць з пакаяннем, каяцца

6) безл. прост. (о неожиданном, нежелательном приходе, приезде кого-либо) прыносіць

приноситься

несовер.

1) (распространяясь, появляться) разг. прыносіцца

(доноситься) даносіцца

2) страд. прыносіцца

давацца

прычыняцца, рабіцца, наносіцца

прыводзіцца, раджацца

падавацца, выказвацца

заяўляцца

см. приносить

приношение

ср. уст. прынашэнне, -ння ср.

(дар) дар, род. дару муж.

(подарок) падарак, -рка муж., падарунак, -нка муж.

(жертва) ахвяра, -ры жен.

принтер

прынтэр, -ра муж.

принудиловка

прост. прымусоўка, -кі жен.

принудительно

нареч. прымусова

принудительность

прымусовасць, -ці жен.

принудительный

прымусовы

принудительные работы — прымусовыя работы

принудить

совер. прымусіць, змусіць