рад
в знач. сказ. рад
очень рад — вельмі рад
рад стараться! — рад старацца!
рад не рад — рад не рад
рад-радёхонек — вельмі рад
рад видеть (вас) — рад бачыць (вас)
сам не рад — сам не рад
жизни не рад — жыццю не рад
чем богаты, тем и рады — чым багаты, тым і рады
рада
сущ., ист., полит. рада, -ды жен.
радение
ср.
1) уст. руплівасць, -ці жен., дбанне, -ння ср., клопат, -ту муж., спрыянне, -ння ср., старанне, -ння ср.
см. радеть I
2) рел. радзенне, -ння ср.
радетель
уст. (покровитель) заступнік, -ка муж., апякун, род. апекуна муж.
радетельный
уст. клапатлівы, старанны, руплівы, дбайны
радеть
несовер.
1) (проявлять усердие) уст. рупіцца (аб кім-чым), дбаць (аб кім-чым), клапаціцца (аб кім-чым), спрыяць (каму-чаму), старацца (аб кім-чым)
2) рел. радзець