Verbum

пакостить

несовер. прост. в разн. знач. паскудзіць

(пачкать) гадзіць, брудзіць, пэцкаць

(портить) псаваць

пакостливый

паскудлівы

пакостник

разг. паскуднік, -ка муж.

пакостница

паскудніца, -цы жен.

пакостничать

несовер. разг. паскуднічаць

паскудзіць

пакостный

паскудны

пакость

жен. разг. паскудства, -ва ср., гадасць, -ці жен.

не говорите пакостей — не гаварыце паскудства

пакт

дипл. пакт, род. пакта муж.

пакт о ненападении — пакт аб ненападзенні

пакт о взаимной помощи — пакт аб узаемнай дапамозе

пал

1) (пожар) пажар, -ру муж.

2) (выжигание) выпальванне, -ння ср.

3) (выжженное место) выжара, -ры жен., выжарына, -ны жен.

(под пахоту) ляда, -да ср.

паладин

ист. паладзін, -на муж.