Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раздроблённый

1) раздроблены, раздробнены, раскрышаны

раструшчаны

2) раздроблены, раздробнены

3) мат. раздроблены

см. раздробить

раздроблять

несовер.

1) (размельчать) раздрабляць, раскрышваць

(разбивать, повреждать) раструшчваць

2) (расчленять) раздрабляць, раздрабняць

раздроблять силы противника — раздрабляць (раздрабняць) сілы праціўніка

3) мат. раздрабляць

раздробляться

1) раздрабляцца, раскрышвацца

раструшчвацца

2) раздрабляцца, раздрабняцца

3) раздрабляцца

см. раздробиться

4) страд. раздрабляцца, раскрышвацца

раструшчвацца

раздрабняцца

см. раздроблять

раздружить

совер. разг. раздружыць

пасварыць

раздружиться

раздружыцца

пасварыцца

раздув

муж.

1) раздзіманне, -ння ср.

2) геол. патаўшчэнне, -ння ср.

раздувальный

спец. раздзімальны

раздувание

1) раздзіманне, -ння ср.

раздзьмухванне, -ння ср.

2) раздзіманне, -ння ср., надзіманне, -ння ср.

3) раздуванне, -ння ср.

4) развяванне, -ння ср.

см. раздувать 1, 2, 4, 5

раздувать

несовер.

1) (разжигать) раздзімаць

(ртом) раздзьмухваць

2) (наполнять воздухом) раздзімаць, надзімаць

3) (об опухоли) безл. напухаць, разносіць

(о животе) успушваць

4) перен. (преувеличивать) раздуваць

5) (развевать) развяваць

(разгонять) разганяць

ветер раздувал знамёна — вецер развяваў сцягі

раздуваться

1) (об опухоли) напухаць

(о животе) успушвацца

2) страд. раздзімацца

раздзьмухвацца

надзімацца

раздувацца

развявацца

разганяцца

см. раздувать 1, 2, 4, 5