Verbum

прибивка

жен. прыбіванне, -ння ср., прыбіўка, -кі жен.

прибивной

разг. прыбіўны

прибинтовать

совер. прыбінтаваць

прибирать

несовер. разг. прыбіраць

см. прибрать

прибираться

возвр., страд. прыбірацца

прибитый

прыбіты, мног. папрыбіваны

(волной — ещё) прыгнаны, мног. папрыганяны

прибить

совер. в разн. знач. прыбіць, мног. папрыбіваць

(волной — ещё) прыгнаць, мног. папрыганяць

прибить половицу — прыбіць маснічыну

траву дождём прибило к земле — траву дажджом прыбіла да зямлі

бревно прибило к берегу — бервяно прыбіла (прыгнала) да берага

прибить до полусмерти — прыбіць да паўсмерці

прибиться

в разн. знач. прыбіцца

(волной — ещё) прыгнацца

приближать

несовер. в разн. знач. прыбліжаць, набліжаць

приближаться

возвр., страд. прыбліжацца, набліжацца