Verbum

мастерить

несовер. майстраваць

прост. мэдзіць

мастерица

жен.

1) майстрыха, -хі жен.

2) (искусница) мастачка, -кі жен., майстар, -тра муж.

мастеровито

нареч. разг. умела

мастеровитость

1) разг. умеласць, -ці жен.

2) высокая прафесіянальнасць (прафесійнасць)

мастеровитый

1) разг. умелы

мастеровитый человек — умелы чалавек

2) высокапрафесіянальны, высокапрафесійны

выдатны

мастеровитый писатель — высокапрафесіянальны (высокапрафесійны, выдатны) пісьменнік

мастеровитый театр — высокапрафесіянальны (высокапрафесійны) тэатр

мастеровой

сущ. уст. майстравы, -вога муж., фабрычны рабочы

мастеровщина

жен. собир. уст., прост. фабрычныя рабочыя

мастерская

сущ. майстэрня, -ні жен.

столярная мастерская — сталярня

мастерски

нареч. па-майстэрску

мастерский

I майстроўскі, майстраў

II (искусный) майстэрскі