мастеровитый

1) разг. умелы

мастеровитый человек — умелы чалавек

2) высокапрафесіянальны, высокапрафесійны

выдатны

мастеровитый писатель — высокапрафесіянальны (высокапрафесійны, выдатны) пісьменнік

мастеровитый театр — высокапрафесіянальны (высокапрафесійны) тэатр

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)