Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раздражающий

1) прич. які (што) раздражняе

які (што) злуе

см. раздражать

2) прил. раздражняльны

раздражение

ср.

1) физиол. раздражненне, -ння ср.

2) злосць, -ці жен., раздражненне, -ння ср.

раздражённость

1) физиол. раздражнёнасць, -ці жен.

2) зласлівасць, -ці жен., раздражнёнасць, -ці жен.

раздражённый

1) раздражнёны

2) раззлаваны, раздражнёны

см. раздражить

раздражимый

1) раздражняльны

2) зласлівы, раздражняльны

см. раздражать

раздражитель

физиол. раздражняльнік, -ка муж.

раздражительно

нареч. раздражняльна

зласліва

раздражительность

раздражняльнасць, -ці жен.

зласлівасць, -ці жен.

раздражительный

раздражняльны

зласлівы

раздражить

совер.

1) физиол. раздражніць

2) (рассердить) раззлаваць

раздражніць